Door Marjet Hoogendoorn
Een groot deel van Gods woord bestaat uit openbaringen, beelden, visioenen en dromen. Mensen als jij en ik, die zich vaak niet al te bijzonder voelden, kregen de meest fantastische openbaringen. In de vorige blog hadden we het over ‘schoon schip maken’, het opruimen van een zonde, leugen of angst uit je leven. Ik merk dat Christenen worstelen met de vraag: Hoe dan? We verwachten vaak dat we op een bijzondere manier en ook vaak door hulp van iemand die (voor ons gevoel) geestelijk verder is, worden aangeraakt door God. Er wordt iets verbroken en daarna hebben we er geen last meer van. Wanneer vervolgens niets veranderd lijkt, kan er teleurstelling zijn. Ons geloof gaat de prullenbak in en vaak onze eigenwaarde erachter aan… Gedachten als ‘Ben ik het wel waard?’, ‘Is mijn geloof niet groot genoeg?’, ‘Doe ik iets verkeerd?’, kunnen zomaar de hoek om komen kijken. Teleurstelling is een groot wapen van de duivel om ons uit het veld te slaan.
Maar deze gedachten hoef je niet toe te laten. Ja, je bent het waard en of je geloof groot genoeg is en of je iets verkeerds doet, doet er nu even niet zo toe. God pakt je aan je hand waar je nu bent, en de eerste stap die je mag zetten is: Wacht op Zijn openbaring. De eerste stap in het opruimen van een leugen, zonde of angst is wachten op de openbaring die God erover geeft. We zijn vaak geneigd om ons gebedslijst aan God te presenteren en dan verder te leven. Alsof we bij de dokter komen, vertellen waar we last van hebben en niet wachten op de medicatie en het recept.
Onze stille tijd is een gesprek tussen ons en God. Voor mij is het zelfs meer een luisteren geworden dat een vertellen. Luisteren. Dat vraagt stilte. Je afleidingen naast je neerleggen, de drukte van de dag daar laten. Mijn eigen gedachtes en emoties stillen. We kunnen niet verwachten dat God op komt dagen, als we Hem niet onze tijd gunnen. Tegelijk, als wij een stap naar Hem zetten, zet Hij er twee naar ons, is mijn ervaring.
In de stilte kan Hij jou laten zien hoe jij je leven op kunt ruimen. Vragen die je kunt stellen zijn: Heer, hoe komt het dat ik dit doe of denk? Waar is deze leugen (angst, zonde) mijn leven binnen gekomen? En wacht dan op Zijn openbaring. Mijn ervaring is dat God op Zijn manier laat zien wat nodig is. Een herinnering uit je jeugd, een statement die je hebt gemaakt naar jezelf (denk aan: Ik zal nooit over me heen laten lopen, of: Ik ben het niet waard om…). Ik zag laatst in een beeld mannetjes met hamers, die mij ‘een kopje kleiner wilden maken’ in mijn denken. Sommige beelden kunnen dus bijzonder zijn, maar ik vertrouw erop dat God weet wat Hij doet. God liet zien dat ik minderwaardige gedachtes kan hebben over de (toekomst) dromen die ik heb. God liet ook zien dat ik mag staan op Zijn belofte: 'God heeft ons niet een geest van lafhartigheid gegeven, maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid.' (2 Timoteüs 1:7) En die belofte is er ook voor jou!
Openbaring kan ons leiden door een proces van heelwording en genezing, van het loskomen van een zonde of leugen. Ook daarin wil de Heilige Geest zo graag onze helper zijn. ‘Het aardse streven leidt tot de dood, maar het streven waartoe de Geest aanzet leidt tot leven en vrede. Als u uw zondige praktijken doodt door de Geest, zult u leven.’ (Romeinen 8: 6&13 NBV21). De Geest wil ons altijd leiden naar leven, leven in al zijn volheid, leven zonder dat we vastzitten aan zonden, leugens en angsten.
Lieve Jezus, dank U wel dat U de weg vrij heeft gemaakt naar het koninkrijk. Daar vinden we alles wat we nodig hebben, kracht, heling, genezing. Heer, vergeef me dat ik me uit het veld heb laten slaan door teleurstelling. Op dit moment wil ik weer op beide benen gaan staan, U bij de hand pakken en samen dit proces instappen. U weet de weg. Heer, geef me de openbaring die ik nodig heb om verder te komen op die weg. En dank U, dat U alleen maar wegen van overwinning maakt.
(Neem tijd met God om stil te worden voor Hem en te wachten op Zijn openbaring.)